θαλενίτης

ο

(ορυκτ.) ένυδρο ορυκτό τού πυριτικού υττρίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. thalenite (< κύριο όν. Thalen)].